مقاله درباره جامعه شناسي سياسي در 26 صفحه با فرمت word

خلاصه كتاب جامعه شناسي سياسي

نوشته دكتر بيوك محمدي

- علم- جماعه شناسي- علم سياست

علم عبارتست از مجموعه اي از شناخت سازمان يافته درباره دنياي مادي، اجزاي تشگيل دهنده و پديده هاي موجود در آن كه با شيوه خاصي كه جهت رسيدن بدان شناخت به كار گرفته مي شود مشخص و از ساير روشهاي رسيدن به شناخت ممتاز مي گردد علم داراي دو شاخه اصلي:علوم طبيعي، علوم اجتماعي تقسيم مي كنند اولي به مطالعه پديده هاي فيزيكي و بيولوژيكي مي پردازد و دومي با جنبه هاي مختلف رفتار انسان سر و كار دارد.

علوم اجتماعي با پيروي از اصول روش تحقيق در ساير علوم به يافته ها و تعميم هاي معتبري دست مي يابد. جامعه شناسان مثل ساير دانشمندان به نظريه پردازي دست مي زنندداده ها را جمع آوري و سپس به تجزيه و تحليل مي پردازند.

بنابراين جامعه شناسي رشته اي از علم است و تمام خصوصياتي را كه يك رشته علمي بايد دارا باشد. دارا است.

جامعه شناسي مطلعه علمي رفتار اجتماعي انسان است. يا به معني جامع تر مطالعه‌روند و الگوي كنشهاي متقابل افراد و گروه ها اشكال سازمانها و گروه ‌

هاي اجتماعي، روابط ميان آنها و تأثير گروه بر روي رفتار فرد است.

انسان احتياجاتي دارد كه براي ادامه حيات بايد برآورده شوند.(با شرايط اجتماعي محدوديتهايي در راه رفع اين احتياجات به وجود مي آورند- لذا تنش و منازعه بين نيازهاي انسان و شرايط موجود اجتماعي ايجاد مي شود به درك اين تنش را آگاهي سياسي و بعد عملي آن را كه سعي در حل و فصل اين منازعه دارد سياست نام نهاده اند. از اين مي توان گفت كه سياست عملي است اجتماعي كه سعي در حل تنش و منازعه بين احتياجات انسان و واقيعات اجتماعي داشته علمي كه اين پديده را مطالعه مي كند علم سياست نام دارد.

فرق ميان دو زمينه جامعه شناسي و علم سياست را ميتوان به اين شرح اعلام كرد جامعه شناسي علم مطالعه جامعه وعلم سياست علم مطالعه دولت است و در خصوص جامعه شناسي سياسي بايد گفت كه جامعه شناسي سياسي پلي بين جامعه شناسي علم سياست است نه بخش يا جزئي از اين علوم.

و به اين صورت تعريف مي گردد كه زمينه اي از جامعه شناسي است كه با علل و نتايج اجتماعي، نحوه خاصي از توزيع قدرت در درون جامعه و بين جوامع و همچنين با تضادها و تعارضات سياسي مختلف كه منجر به دگرگوني از توزيع قدرت مي گردد سر و كار دارد.

تعريف دولت و حكومت

دولت: state و حكومت: governmernt)

دولت نهادي سياسي- قانوني است كه در بر گيرنده تمام افراد سرزمين يك كشور مي باشد. دولت در محدوده سرزمينش داراي حاكميت است. بدان معني كه مشروعاتي مي تواند افراد دو گروههاي موجود در سرزمين خود را مجبور به اطاعت از قانون كند. همچنين هر دولتي داراي يك حكومت است كه توسط آن سياستي را اتخاذ و اعمال مي كند. نظارت دولت بر حكومت ممكن اس توسط فرد يا گروهي كوچك و يا توسط اكثريت مردم صورت گيرد كه اين امر موجب ايجاد اشكال مختلف دولت مي گردد. حكومت دستگاه اداره كننده دولت مي‌باشدكه مجموعه اقتدارات سه گانه دولتي يعني قواي مققنه، مجريه و قضائيه را در اخيتار دارد.

لزوم دولت از جمله مسائلي است كه از قرنها پيش نيز در جامعه احساس مي‌شده چرا كه وظيفه اساسي نهاد دولت ايجاد نظم و آرايش و هماهنگ ساختن فعاليتهاي افراد آن جامعه است ولي در گذشته حتماً در جوامع حكومت وجود نداشت ولي سلسله مراتب قدرت وجود داشته است.

بي نيازي جوامع ابتدايي از وجود حكومت ناشي از سه عامل است:

1-كوچكي گروه

2-مالكيت عمومي

3-سنت پرستي

منشأ دولت و حكومت تطور و تكامل آن

درباره اينكه دولت و حكومت چگونه به ظهور پيوستند اختلاف نظر وجود دارد. طبق نظريه بعضي متفكرين پيدايش دولت و حكومت به ابداع كشاورزي و تأثير آن در جامعه ربط پيدا مي كند.

با پيدايش كشاوزي انسان توانست محصولات بيشتري توليد كند كه اين خود باعث به وجود آمدن شغلهاي مختلف و تقسيم كار بيشتر شد و نياز نظارت بر جامعه كه در اثر ازدياد كار پيچيده تر شده بود توسط يك سازمان (دولت) الزامي كشت به زعم عده اي ديگر فتوحات نظامي نقش اساسي در به وجود آمدن دولت و حكومت داشته است. زيرا ادراه جنگ و اداره جامعه مغلوب در جنگ به شكلي از نظارت اجتماعي نياز داشت.

دولتها ممكن است حاصل تجمع تدريجي قدرت و گسترش حوزه وظايف قدرتمندان اجتماعات بوده و يا اينكه از طريق كسب قدرت توسط فرد يا گروهي و تداوم آن بر حسب اصل ارشديت شكل گرفته باشند.

انواع حكومت و دولت در گذشته و حال

دولتها و حكومتها را به عناوين و با ملاكهاي گوناگون طبقه بندي كرده اند اما هيچكدام از محبوبيت عام برخوردار نيستند. الگوهاي تكاملي كه بيشتر مورد توجه جامعه شناسان است خود انواع مختلفي دارد. از زمان يونان باستان تا به حال سعي در طبقه بندي دولتها و حكومتها شده است و هر كدام با منظور خاصي صورت گرفته كه در جاي خود ارزشمند هستند. اما اخيراً متفكرين دولتها و حكومتها را بر حسب اينكه نگرش آن دولت و سازمان سياسي بر مبناي چه نظريه اي قرار دارد به دو گروه نظريه مكانيستي و ارگانيستي تقسيم كرده اند.

در اين روش كه ازنظريه مبادله اطلاعات در آن استفاده شده چنين عنوان گرديده در حكومتهايي كه بر مبناي نظريه مكانيستي قرار دارند. حكومت اطلاعات را از جامعه مي گيرد و بازده آنرا به صورت تصميم گيري هاي سياسي به جامعه باز مي گرداند اما در دولتهايي كه بر مبناي نظريه ارگانيستي بنا شده اند اهداف و خواسته هاي حكومت به عنوان داده ها و اطلاعات وارد جامعه مي شود كه باعث تصميم گيريها و بازده آن به صورت تغيير در نظام متجلي مي گردد. نوع اول با حكومتهاي دموكراسي غربي و نوع دوم با حكومتهاي نوع ديكتاتوري، خودكامه و سوسياليستي و ... همگوني دارد.