تحقیق درباره پاسكال در 5 صفحه با فرمت word و قابل ویرایش

فصل اول: مفاهيم پايه اي

تاريخچه زبان پاسكال

زبان سطح بالاي Algol يك زبان ساختار يافته جهت پياده كردن الگوريتم هاي رياضي مي باشد اما داراي كاستي هايي همچون نداشتن داده هاي كراكتري و پونيتري است. در تكامل اين زبان، زبان پاسكال توسط پروفسور نيكلاث ويرث در انستيتو تكنولوژي فدرال زوريخ (ETHZ) سوئيس ارائه گرديد و نام دانشمند فرانسوي قرن هفدهم يعني پاسكال برروي آن گذاشته شد. از هدف هاي طراحي اين زبان ارائه زبان برنامه نويسي براي آموزش برنامه نويسي و نوشتن برنامه هاي خوب و ساختار يافته مي باشد. زبان پاسكال يك زبان كامپلري است و در برنامه نويسي سيستمهاي تجاري نيز مورد استفاده قرار مي گيرد.

نسخه هايي از پاسكال استاندارد توسط مؤسسات استاندارد اروپا (ANSI) و آمريكا (OSI) ارائه شده است. توربو پاسكال توسط شركت نرم افزاري بورلند به بازار عرضه شد. شركت فوق پاسكال تحت سيستم عامل ويندوز را با نامهاي TURBO PASCAL FOR WINDOWS و BORLAND PASCAL و DELPHI را نيز ارائه نموده است.

اجزاي يك برنامه

به مجموعه اي از دستورالعمل هاي يك زبان برنامه نويسي كه هدف خاص و مشخص را به دنبال دارند يك برنامه گويند. برنامه حاوي حروف و علامات و كلمات معني داري است كه به چهار گروه قابل تقسيم بندي اند:

كلمات ذخيره شده يا Reserved Words

شناسه ها يا Identifiers

ثابتها يا Constants

علايم يا Symbol

كلمات ذخيره شده به كلماتي گفته مي شوند كه مخصوص زبان برنامه نويسي و هر كدام مورد استفاده خاصي دارد همانند:

… (برنامه نامگذاري برنامه) Program – (براي پايان پلاك) End – (براي شروع بلاك) Being – (براي حلقه) For

شناسه ها به دو نوعند يكي شناسه هاي استاندارد ديگري شناسه هاي غير استاندارد.

شناسه هاي استاندارد كلماتي اند كه در توربو پاسكال به منظور خاصي تعريف شده اند و تنها در صورت نياز استفاده مي گردند مانند (براي دريافت ورودي) Rend - (براي نمايش خروجي) Write و … بايد توجه داشت كه برنامه نويس مي تواند شناسه هاي استاندارد را مجدداً تعريف نمايد.

شناسه هاي غير استاندارد كلماتي اند كه توسط برنامه نويس تعريف شده و جهت رجوع راحت تر به حافظه بكار مي روند مانند x و a و …

شناسه مي تواند نام يك متغير و يا يك ثابت و يت يك زيربرنامه و يا پارامتر و يا يك نوع داده جديد باشد. حداكثر تعداد حروف يك شناسه 63 كاراكتر مي باشد و يك شناسه بايد با يك حرف و يا خط زير (Underline يا -) شروع شود و بكارگيري فاصله (Space) بين حروف شناسه غيرمجاز است. بايد توجه داشت كه حروف بزرگ و كوچك در كلمات كليدي و شناسه ها يكسان درنظر گرفته مي شوند يعني Begin و BEGIN يكي محسوب مي شود

چند مثال از شناسه هاي غير استاندارد: sum2 و count و f_name و name

ثابتها مقاديري اند كه در طول اجراي برنامه تغيير نكرده و ثابت باقي مي مانند.

به ثابت رشته اي حاوي يك كاراكترل و يا تركيبي به صورت ” عدد# “، ثابت كاراكتري گفته مي شود مانند “L” و #13 (كاراكتر سرخط يا CR) مي باشد كه سبب انتقال مكان نما به ابتداي سطر فعلي مي گردد) و #10 (كاراكتر خط جديد يا LF مي باشد كه سبب انتقال مكان نما به يك سطر پائين مي گردد) و #7 (كاراكتر بوق مي باشد كه سبب به صدا درآمدن بوق از بلندگوي سيستم مي گردد)

بطور معمول كاراكترهاي فارسي داراي كدي در محدودة اسكي 128 تا 255 مي باشند.

علايم در زبان برنامه نويسي مفهوم خاصي را بيان مي كنند و از يك يا چند كاراكتر تشكيل شده اند. در زير علايم مورد استفاده در توربو پاسكال آورده شده است:

ساختار برنامه

يك برنامه در پاسكال از سه قسمت تشكيل شده است كه عبارتند از:

عنوان يا Heading

تعاريف و اعلانات يا Declarations

بلاك يا Block

عنوان يك برنامه به صورت زير بيان مي شود.

Program شناسة نام برنامه (input,output);

Input و output به مفهوم اينست كه عمليات وروديدر برنامه انجام مي گيرد. عنوان برنامه در پاسكال استاندارد اجباري بوده ولي در توربو پاسكال چونين نيست و نوشتن آن اختياري است و بيشتر جهت بالا بردن خوانايي برنامه و مستندسازي بكار مي رود.